نمایشگاه نفس
توضیحات و استیتمنت نمایشگاه
نقاشى ها زندگى خودشان را دارند، زندگى که از روحِ نقاشِ آن سرچشمه میگیرد... یک منِ درونى به ناچار در تمام نقاشى هاى من هست. زیرا که هنرمند با تمامى روح، قلب، احساس و افکارش به طرز انکار نشدنى جزئى از کلیت اثرى است که خلق میکند. من به واسطه سپرده شدن به دستِ ناخودآگاهم و با توسل به معانى و مفاهیم رنگ ها و البته فرم ها و ارائه انتزاعى آن ، سعى کردم تا به این مهم دست یابم. در این تجربه مخاطب با مُحاکاتِ طبیعت و صورت هاى گوناگون آن مواجه نیست، بلکه با منطق فردى و زاییده هاى ذهنى صاحب آثار روبه روست. و البته که هر تجربه جدیدى در هنر میتواند داراى اصالت باشد و شکل کاملترى از هنر مدرن را به نمایش بگذارد. نامِ این مجموعه از آثار نَفْس گذاشته شد... نَفْس به معناى روح، روان و آن خودِ دیگرِ وجود ماست که مفهوم متفاوتى از زندگانى در آن جاى دارد. چشم در کارهاى من از اهمیت بالایى برخوردار است، زیرا که براى تداعى حضورِ آن خودِ دیگر از چشم که دریچه ایست به روح بهره بردم ، و براى تأکید و یادآورى بر این مهم، از شیوه هاى مختلفى وام گرفتم ، گاه بزرگ نمایى اغراق آمیز در اندازه ى چشم ، استفاده از رنگ هایى که در رنگ آمیزى چشم تازگى داشت و گاه استفاده از این اِلِمان در قسمت هاى مختلفى از صورت و تکرار آن ، که با توجه به سبک و شیوه ى نقاشى معاصر و مفهومى امرى غیر عادى نیست... اما پاسخ به سوال احتمالى مبنى بر چرایى وجود تنها یک چشم در صورت برخى شخصیت ها ... قرار دادن یک چشم در شخصیت پردازى و تصویر سازى از گذشته هاى دور و در تاریخ هنر موجود است... چشم از قوى ترین تصاویر نمادین است و قدمت تاریخى آن در هنر مصور به ٣٠٠٠ سال پیش در مصر ، یونان و روم باستان باز میگردد و شناخته شده ترین و در واقع اصیل ترینِ آن چشم هوروس است ؛ هوروس از فراعنه ى مصر باستان است که در افسانه هاى مربوط از آن به عنوان خداى خورشید و خداى انتقام یا دمیکندد... یک چشم در هنر مصور مفهومِ بینش و قدرت خداگونه و مافوق بشر را تداعى میکند. کمااینکه براى استفاده از این المان منطق فردى صاحب اثر به طبع همراه با آن است. وجود چشمى که از آن به روح و نَفْسِ شخصیت میرسیم ، نفسى که از خدا وام گرفته شده و روحیات خدایى دارد ، نَفْس براى کشف و شهود نیازى به دو چشم ندارد ، اصلا به چشمى نیاز ندارد ، او همواره بینش است و مطلقا قدرتمند... منظور من براى قرار دادن یک چشم در کار ، یادآورى مفهوم بینش قدرت و روحیات و خصایص خداگونه در نَفْسِ انسانِ محصور در مادیات (زندگانى زمینى) و غرایز است... او با آن چشم در شهود است و ما فقط جسم را میبینیم ، با هر دو چشم اما باز هم دچار اشتباه و البته قضاوت هستیم... گاه اورا غولى زشت یا موجودى مرموز میبینیم اما از نفس و روحیات او بیخبر و البته گاهى بلعکس... همانطور که در برخى از کارها میبینید ، شخصیت ها کلاه هایى به سیاق کلاه و تاج هاى مصرى برسر داند ، این کلاه ها علاوه بر آن که تاکیدا یادآور الهام از چشم هوروس مصرى ها در کار است، از طرفى دیگر نشانگر خواسته هاى زمینى ماست ؛ اعم از قدرت هاى فانى ، مادى گرایى و ... و در آخر مفهوم و کاربرد مثلث ها در کار... من با توجه به رشته تحصیلى ام گرافیک ، سعى کردم از معناى روان شناختى رنگ ها و فرم ها در کارم بهره ببرم ؛ و در خصوص فرم هندسى مثلث … مثلث ها در کنارِ هزاران معانى و کاربردِ گرافیکى خود به خطر ، خشم ، حصر و زندان اشاره دارند ؛ این فرم روحیه تهاجمى دارد و جزء المان هایى است که به زندگى زمینى اشاره دارد ، خصوصا مثلث هایى که تیزى آن رو به پایین است و مشخصا زمین و یا به منظور استفاده ى من در کار ، جهانِ مادى و زمینى مارا نشان میدهد. در نهایت مفهوم آن در کار اشاره به حَصرِ آن خود دیگر در تن است.