نمایشگاه اپیزود ۰۴
توضیحات و استیتمنت نمایشگاه
تصویر منظره استعارهای از زمان، خیال و مواجهه است. در منظرهسازی میتوان دریافتِ زمان، نور و فضا را به نمایش گذاشت در حالیکه در بطن آن چیز دیگری را از ادراک و خیال پیش کشید و سوالاتی را در راه کشف و تخیل برانگیزاند. نقاشی منظره الزاما با نقاشی طبیعت یکی نیست. منظره فضای کار، مالکیت، تصرف، تخیل، یا حتی جبر و اسارت است. ممکن است مفهومی سیاسی باشد یا حتی ماشین تلقین، نظامی برای دور شدن از حقیقت یا بالقوه نگاه داشتن آن، بدانگونه که در آثار کافکا ظاهر میشود. یا پوستهای برای شکافتنش و دریافتن متن حقیقت چنان که در آثار لینچ یا فریدریش نقش بازی میکند. منظره میتواند عرصهی خیالورزی، دریافت و تحلیل باشد. هنرمندان حاضر در این نمایشگاه روایت فردی خود را از ایدهی منظره نقل میکنند. در آثار بعضی از آنها اکتشافات دیداری حائز اهمیت است و در بعضی دیگر شهود ذهنی. برای بعضی از آنها منظره بستر جریان تاریخ است. برای بعضی بستری برای کشف و مداقه در لحظه و برای بعضی دیگر عرصهی خیال ورزی و پیش کشیدن احتمالاتِ ساختهی ذهن. گروهی آن را بهمثابهی محیطی برای مواجههی فردی با جهان روایت میکنند و گروهی دیگر به آن بهعنوان ایدهای از ساختار اجتماعی مینگرند. در انتخاب آثار این نمایشگاه تلاش شده تا این پیشفرضها به عمل گذاشته شوند؛ که منظره میتواند روایات متعددی از مرگ و زندگی، هویت، تاریخ، اجتماع، سیاست، رهایی و اسارت را در رویکردهای عینیتگرا و ذهنگرا نقل کند.
هنرمندان
ایمان ابراهیم پور مهسا تهرانی میلاد جهانگیری علیرضا رجبی صنم سایه افکن سارا سهیلی فر زهرا قیاسی یاسمن نوذری مهسا نوری مرجان هشیار