نمایشگاه رویای نامیرا
نقاشی و گرافیک
توضیحات و استیتمنت نمایشگاه
رویای نامیرا تخیل آدمی هماره به زیباییهای طبیعت پیرامونش آمیخته و موجب پیدایی آثار هنری در تاریخ بشر بوده است. طبیعتی که اینک بیش از هر زمان دیگر، مورد غفلت و تخریب انسان قرار گرفته است. در این میان اما، هنرمند در تالش است تا رویای خویش را به لحظهای نامیرا پیوند دهد. رویایی که خواهان رجعت به طبیعتی آرمانی است. این بازگشت برای کامبیز حضرت پور در اتمسفری شاعرانه و فراواقع، و در فضایی بین بودن و نبودن میسر شده است. اما این نقطهی سیال میان عدم و هست شدن، در دیگر مجموعهی حضرت پور نیز بروز یافته است. وی در استفاده از مـُهرهای قدیمی نیز، رویای خویش را در بازتولید بخشی از فرهنگ ایرانی جستجو میکند که گرچه نامیرا مینماید، اما گویی در البهالی دلمشغولیهای جامعهی امروز رنگ باخته و اینک در میانهای از بودن و نبودن قرار دارد.