نمایشگاه مُدام بی نشان به زخم هایی که باز می مانند
توضیحات و استیتمنت نمایشگاه
یرای چیدمان مُدام/ بی نشان اولین انفرادی ام «به زخم هایی که باز می ماند به آنها که بازماندگانند.» من در جهان تنها نیستم، شباهت های من با انسان‌های دیگر غیرقابل انکار است. آرزوهای مشابه و درد های مشترک، لذت‌های یکسان و خشونت های همانند، ما همگی در یک محدودیت زمانی- مکانی هستیم. پس چرا عمیقا احساس تنهایی می کنم؟ ستاره جباری مستحسن
هنرمندان
دعوت می کنیم از نمایشگاههای دیگر دیدن فرمایید
نمایشگاه نقش جهان
نمایشگاه رویای شب، رویای بی تماشاگر
نمایشگاه زنده باد فراموشی
نمایشگاه نام من درخت
