اثر سیامک عشقعلی در هنر شعر و داستان : محفل شعر و داستان

ه دردانگیز شد... [دخترم:] بابا بیا صبحانه! / من، همچنان با یاد او در کوچه‌ام... (دخترم فهمیده حالم خوب نیست!) چشم‌هایش از غمم لبریز شد... دفترم را باز کردم سمت بغض واژه‌ها غمگین‌تر از من،/ باز هم شعر آمد، اشک جاری شد ولی زخم کاری... مرحمم ناچیز شد! کوچه از باران سراغت را گرفت هی نشستم در هوایت مثل ابر راستی! بعد از تو من شاعر شدم بی‌حضورت شعر من، غم‌خیز شد! کوچ کرد از روزگارم دلخوشی با خودم تنها نشستم کنج درد خنده تا آمد شود مهمان من چشم دنیا در همان‌جا هیز شد! عشق با من دشمنی دارد فقط طعم لمسش را نفهمیدم چرا هرچه از دریا گرفتم ماه بود ماه در دستانِ سردم لیز شد! مهربانم! هرکجا باشی هنوز کوچه‌ها را بی‌تو مجنون می‌کنم آمدی تا بشکفم با غنچه‌ها رفتنت، غمگین‌ترین پاییز شد... شاعر: سیامک عشقعلی #سیامک_عشقعلی #شعرهای_سیامک_عشقعلی