اثر سعید قنبری در هنر سایر : محفل سایر هنر ها

براى یک هنر والا بس است. در این اثر زن بودن و ازاد ، و رها بودن به سادگى پیداست... روزها با تو مى ماند... فارق از هر باشد و نباشد وباید و نبایدى ، رها و ازاد... دست هایى که جدا کردنشان و جدا دیدنشان ناممکن است. دستانى بلند قامت و رسا و کشیده ، که اگر خوب نگاهشان کنید ، تشویش و نگرانیشان را حس میکنى . سرگشتگى و سردرگمى شان را . اظطراب شان را . دستان سیقلى و درشت اندام و تیشه خورده ، رو بروى هم و جدا از هم با نگاه هاى تیز و مستقیم به همدیگر ... و رده دیواره هاى عاشقانه اش از جنس چوب ... میگویند ؛ کلون آسمون خدارو میزنم شاید جوابى بیاید اینبار...