نقاشی های معروف فریدا

بسیاری از آثار فریدا پرتره ها و خودنگاره هایی از خودش است که عامل موفقعیت و شهرت او شدند. پرتره هایی که در ابتدا خود نقاش با لباس و جواهرات سنتی مکزیک که به تن دارد جلب توجه میکند اما اگر عمیق تر نگاه کنیم متوجه میشویم که فریدا از عناصر و نمادهای متعددی برای بیان احساسات درونی خود استفاده کرده است.
پرتره های فریدا در عین غرور و وقاری که دارند بازتابی از درد و رنج های جسمی و روحی او از تصادف و ازدواج ناموفقش هستند. فریدا علاوه بر تحمل رنج های جسمانی خود از خیانت های ریورا و مشکلات زندگی مشترکشان رنج میبرد و تعداد زیادی از آثار خود را به تصویر کردن این دو موضوع پرداخته است.

فریدا کالو در کنار همسرش دیه گو ریورا

فریدا در آثارش، دوجنبه بودن حقایق و تضادهای گوناگونی مانند شجاعت و آسیب پذیری، زندگی و مرگ، عشق و نفرت، روشن و تیرگی را با مهارت تمام به تصویرکشیده که از خصوصیات آثار او به شمار می آیند.
عده ایی از منتقدان بر این باورند که فریدا به فرهنگ مکزیک جان بخشیده و سرمشق بسیاری از زنان مکزیکی بوده. فریدا حقایق زندگی و احساسات درونی خود را با قدرت و شجاعت به تصویر میکشیده و هیچگونه ترحم و ترسی نسبت به آنها نداشته به همین خاطر برخی او را هنرمند فمینیست نیز میخوانند، تا جایی که در سال 1976 نمایشگاهی در موزه هنر ایالت لس آنجلس آمریکا برپا شد که مختص آفرینش های هنری زنان بود و آثار فریدا نیز در این نمایشگاه حضوری درخشان داشت.
فریدا در طول زندگی هنری خود به نقاط مختلفی سفر کرد و در نمایشگاه های متعددی در پاریس، نیویورک و مکزیک شرکت کرد. همچنین با افراد سرشناسی مانند آندره برتون نویسنده فرانسوی و پابلو پیکاسو نقاش اسپانیایی دیدار داشت. به گفته ریورا در دیداری که با پیکاسو داشتند در تحسین آثار فریدا، پیکاسو چنین میگوید: نه در آیین، نه من و نه تو، هیچکدام در مرتبه ای نیستیم که بتوانیم یک سر بکشیم، آنگونه که فریدا میکشد.

فریدا در تمامی آثارش به میراث و سنت های مکزیک پایبند بود که این نکته از نوع پوشش او در آثارش و همچنین زندگی روزمره اش کاملا مشهود است. او بر خلاف زمان خود که اکثریت مردم تحت تاثیر اروپا و آمریکا بودند، اصالت و ملیت مکزیکی خود را حفظ کرد و برای فرهنگ و هنر مکزیک ارزش زیادی قائل بود و این نوع باور فریدا بر دیگر هنرمندانی چون هکتور گارسیا، ادوارد وستون، ایموجن کانینگام تاثیر گذاشت.

فریدا در محافل روشنفکری و انقلاب مکزیک شرکت میکرد و از رویدادهای فرهنگی و هنری عصر خود کاملا مطع بود و در زمان خودش هنرمندی آوانگارد و بخشی از مکزیک نوین محسوب میشد. فریدا با برخورد خالصانه نسبت به بیان حقایق زندگیش و همچنین سنت گرایی تاثیر چشمگیری در عرصه ی هنر و همچنین فرهنگ و هنر مکزیک داشت. پس از مرگ فریدا در مراسم تشیع او برای قدردانی و یادآوری تاثیرات بسیاری که بر فرهنگ و هنر مکزیک داشت از او اینگونه خطاب شد: ای دوست، ای خواهر مردم و ای دختر بزرگ مکزیک، تو هنوز بین ما زنده ایی.

دو فریدا یکی از مرموزترین کارهای فریدا کالو در بین تقریبا ۲۰۰ اثر دیگرش است. اثر دو فریدا از لحاظ ترکیب بندی یکی از آثار بسیار مهم جنبش فراواقع گرایی در قرن 20 محسوب میشود. فریدا این اثر را در سال 1939، زمانی که از ریورا طلاق گرفته بود خلق کرده و منتقدان بر این باورند که این اثر دلالت بر آسیب روحی که بر فریدا وارد شده، دارد. فریدا نسبت به توضیح این اثر اینگونه میگوید: دیگر دیه گو با من نیست، رهایش کردم، حالا خودم هستم، نقاشی میکنم، این بار خودم را میکشم دست در دست خودم با خودم ازدواج کرده ام، راستی آیا من برای خود کافی هستم؟

در این اثر شاهد دو فیگور از فریدا هستیم که در سمت راست با لباس سنتی مکزیک همراه با قلبی سالم و در دستش المانی از پرتره ریورا را دارد و در سمت چپ در لباسی اروپایی همراه با قلبی شکسته قرار گرفته که قلب ها با رگهای خونی بهم اتصالی داشتند که به وسیله قیچی که در دست فریدا اروپایی است از بین رفته و خونی بر روی لباسش ریخته شده. تفسیر و توضیح این اثر از لحاظ مفهومی بسیار گنگ و پیچیده است. عده ای براین نظرند که خون ریخته شده به درد های جسمانی فریدا که در طول زندگیش از آنها رنج میبرده مرتبط میشود و گمان دیگری وجود دارد بر این که این خون به ماجرای جدایی او از ریورا اشاره میکند . همچنین نوع حالت صورت فیگورها و رنگ های تیره آسمان پس زمینه بر آشفتگی حال روحی فریدا اشاره میکند.

دو فریدا 1939

 خودنگاره با گردنبند خار و مرغ مگس خوار 1940

 1937 حافظه یا قلب

خودنگاره با موهای کوتاه 1940

خودکشی دوروتی هیل 1938

گوزن زخمی 1946

رویا 1940

بدون امید 1945