اینستالیشن یا چیدمان

طبق شواهد موجود شروع سبک اینستالیشن به برخی از آثار مارسل دوشان هنرمند فرانسوی و کورت شویترس هنرمند آلمانی باز می گردد. آثاری همچون "حاضر آماده" مارسل دوشان نقطه ی عطف و زمینه ای برای ایجاد سبک اینستالیشن شد. این روند موجب اتفاقات و تحولات بسیاری شد تا جایی که گالری 7 لندن در سال 1989 فعالیت خود را به سبک اینستالیشن اختصاص داد و زمینه ی تاسیس موزه ی اینستالیشن شد.

با این حال نمیتوان گفت که شکل گیری هنر چیدمان دارای یک سیر تاریخی مستقیم و مشخص است به این دلیل که عوامل مختلفی بر آن تاثیر گذاشته است، معماری، سینما، پرفورمنس یا هنر اجرا، مجسمه سازی، تئاتر، موزه داری، لند آرت یا هنر محیطی و غیره، همگی با هنر چیدمان در زمان های مختلف برخورد داشتند و تاثیرات خود را بر این سبک گذاشته اند.

بنابراین برای هنر چیدمان به جای یک تاریخچه مشخص، باید چندین تاریخچه به طور موازی و همزمان در نظر گرفت.

بر اساس نظر ویتو آکونچی هنرمند ایتالیایی، تعامل با مخاطب میتواند همتای هنری فعالیت سیاسی باشد و حتی قابلیت تبدیل شدن به انقلاب را نیز دارد. برای مثال میتوان به اینستالیشن هلیو اویتیسیکا هنرمند برزیلی اشاره کرد که با تاثیر از مسائل دیکتاتوری و نظامی که در دهه 60 و 70 اتفاق افتاده بود، خلق شد. قصد اویتیسیکا از اینستالیشن ها خود، بیان آزادی فردی و رهانیدن آن از استبداد بود.

هلیو اویتیسیکا، بهشت، 1969

هنرمندان سبک اینستالیشن برای خلق آثار خود از رسانه ها ( نقاشی، عکاسی، مجسمه و غیره )، مواد و متریال های متنوعی استفاده میکنند. مخصوصا در دنیای مدرن امروز با پیشرفت و گسترش تکنولوژی باعث شده که هنرمندان آثاری خلاق و جسورانه با بهره گیری از تکنولوژی ها و رسانه های جدید مانند ویدیو، صدا، پرفورمنس، کامپیوتر و اینترنت خلق کنند.

همچنین به این نکته باید اشاره کرد که سبک اینستالیشن یا هنر چیدمان نسبت به دیگر سبک ها و رسانه ها مانند نقاشی، مجسمه، عکس و حتی فیلم و ویدیو که از خصلت ماندگاری و قابلیت حمل و نقل آسان بهرمند هستند، سرمایه گذاری بر روی آن از اطمینان کمتری نسبت به دیگر سبک های اشاره شده برخوردار است.