نتایج جست جو "یاد" در سایت 100هنر

لوانیزه #فروخته_شد

ه_شد #کامبیز_صبری #kambizsabri

(عمو زنجیر باف) زنده یاد حسین پناهی نام اثر:کهکشان نام هنرمند:مینا عسکری

زنجیر باف زنده یاد حسین پناهی نام اثر:هستی نام هنرمند:مینا عسکری

اکریلیک و مرکب روی بوم .جواد یوسف زاده ۱۴۰۰

ده روی پلکسی، قلم ۱۵ میلیمتری

رفت.. یاد تو می رفت ما عاشق و بیدل بدیم... پرده بر انداختی کار به اتمام رفت... اکریلیک و ورق طلا روی بوم جواد یوسف زاده 1399 فروخته شد

چوب جنس مصرفی : نخ پلی استر سال تولید : 1399 ( 2020 ) هنرمند : سعید سرگلزایی نکته : 4 عدد قاب 50*50 روی یک شاسی 120*120 نصب میشود توضیحات در خصوص این سبک : سبک string art از سبک های اجرای تابلو های 3 بعدی ست که در دنیا کاربرد زیادی دارد . در حال حاضر سعی شده است این آثار با جزئیات و ظرافت بسیار زیاد به صورت خاص و تک تولید شود #art #stringart #decoration

مصرفی : نخ پلی استر قطر اثر : 100 سانتی متر سال تولید : 1399 ( 2020 ) هنرمند : سعید سرگلزایی توضیحات در خصوص این سبک : سبک string art از سبک های اجرای تابلو های 3 بعدی ست که در دنیا کاربرد زیادی دارد . در حال حاضر سعی شده است این آثار با جزئیات و ظرافت بسیار زیاد به صورت خاص و تک تولید شود #art #stringart #decoration

ای زیاد که چشم به جهان دوخته اند و در گرداب خود پسندی در زندان فقر در جهان تاریکی زندانی شده اند که نیاز به نگاه ما و مردم دنیا دارند

ممنوعه ارزش تلخی روزگار رو داشت؟ نظم هستی را با وسوسه ات تغییر دادی حالا بنگر که ما هر روز از آن ممنوعه گاز میزنیم و در طلب بهشت برین که تو از آن رانده شدی دست و پا میزنیم و ....بگمانم فرو رفتیم ...، فرو رفتیم در منجلاب کبر و خود خواهی که از نطفه تو در عالم هستی به یادگار مانده و من در عجبم ...! در عجبم که چرا در بهشتی که تو از آن رانده شدی درخت ممنوعه بود و چرا اینجا ممنوعه ای نیست تا شاید حوایی پیدا می شد و از آن نوش جان می کرد تا شاید بعد از رانده شدن .... حوایی دیگر... آدمی دیگر...و شاید جهانی بهتر ادنا صفری

در توی معنایی شود، نماد خواهد بود). اسب نمادی است با دو درجه اهریمنی و اهورایی؛ که اسب سفید در مفهوم روشنی و نور است و سیاه بعنوان مرکب مرگ. اسب در آثار فرید قلی زاده یادآور رخش شاهنامه یا اسب های آئینی ایرانیان نیست، بلکه نماد روح است و از بلندپروازی او سرچشمه می گیرد. ایشان تلاش بر آن دارند که از ناملایمت ها و نامناسبتی های زیست آگاه و ناخودآگاه با ضربه قلم های احساسی، اسب های ذهنی، خطوط هدایت شونده، اثری بیانگرایانه خلق کند. اسب سپید و دیگری رنگین- با تنی خونین که گاهی خیر است و گاهی شر- ما را به غمنامه ای دعوت می کنند با ترکیب و تلفیق هیجانی ترشحات رنگی، بافت ها، سطوح انتزاعی و پیکره های انسان و اسب، گویا اینکه سرنوشت این دو از هم جدایی ناپذیر است. یورتمه رفتن یا دویدن اسب با سرعتی چنان که می خواهد از کادر تابلو بیرون بزند که ما را با مسئله ای مهم روبرو می کند؛ آشتی یا اینکه گریز از آن! #farid gholizadeh #عسب #اسب #فرید قلی زاده #عسب تورم باسن آزادی است

در توی معنایی شود، نماد خواهد بود). اسب نمادی است با دو درجه اهریمنی و اهورایی؛ که اسب سفید در مفهوم روشنی و نور است و سیاه بعنوان مرکب مرگ. اسب در آثار فرید قلی زاده یادآور رخش شاهنامه یا اسب های آئینی ایرانیان نیست، بلکه نماد روح است و از بلندپروازی او سرچشمه می گیرد. ایشان تلاش بر آن دارند که از ناملایمت ها و نامناسبتی های زیست آگاه و ناخودآگاه با ضربه قلم های احساسی، اسب های ذهنی، خطوط هدایت شونده، اثری بیانگرایانه خلق کند. اسب سپید و دیگری رنگین- با تنی خونین که گاهی خیر است و گاهی شر- ما را به غمنامه ای دعوت می کنند با ترکیب و تلفیق هیجانی ترشحات رنگی، بافت ها، سطوح انتزاعی و پیکره های انسان و اسب، گویا اینکه سرنوشت این دو از هم جدایی ناپذیر است. یورتمه رفتن یا دویدن اسب با سرعتی چنان که می خواهد از کادر تابلو بیرون بزند که ما را با مسئله ای مهم روبرو می کند؛ آشتی یا اینکه گریز از آن! #farid gholizadeh #عسب #اسب #فرید قلی زاده #عسب تورم باسن آزادی است

در توی معنایی شود، نماد خواهد بود). اسب نمادی است با دو درجه اهریمنی و اهورایی؛ که اسب سفید در مفهوم روشنی و نور است و سیاه بعنوان مرکب مرگ. اسب در آثار فرید قلی زاده یادآور رخش شاهنامه یا اسب های آئینی ایرانیان نیست، بلکه نماد روح است و از بلندپروازی او سرچشمه می گیرد. ایشان تلاش بر آن دارند که از ناملایمت ها و نامناسبتی های زیست آگاه و ناخودآگاه با ضربه قلم های احساسی، اسب های ذهنی، خطوط هدایت شونده، اثری بیانگرایانه خلق کند. اسب سپید و دیگری رنگین- با تنی خونین که گاهی خیر است و گاهی شر- ما را به غمنامه ای دعوت می کنند با ترکیب و تلفیق هیجانی ترشحات رنگی، بافت ها، سطوح انتزاعی و پیکره های انسان و اسب، گویا اینکه سرنوشت این دو از هم جدایی ناپذیر است. یورتمه رفتن یا دویدن اسب با سرعتی چنان که می خواهد از کادر تابلو بیرون بزند که ما را با مسئله ای مهم روبرو می کند؛ آشتی یا اینکه گریز از آن! #farid gholizadeh #عسب #اسب #فرید قلی زاده #عسب تورم باسن آزادی است

در توی معنایی شود، نماد خواهد بود). اسب نمادی است با دو درجه اهریمنی و اهورایی؛ که اسب سفید در مفهوم روشنی و نور است و سیاه بعنوان مرکب مرگ. اسب در آثار فرید قلی زاده یادآور رخش شاهنامه یا اسب های آئینی ایرانیان نیست، بلکه نماد روح است و از بلندپروازی او سرچشمه می گیرد. ایشان تلاش بر آن دارند که از ناملایمت ها و نامناسبتی های زیست آگاه و ناخودآگاه با ضربه قلم های احساسی، اسب های ذهنی، خطوط هدایت شونده، اثری بیانگرایانه خلق کند. اسب سپید و دیگری رنگین- با تنی خونین که گاهی خیر است و گاهی شر- ما را به غمنامه ای دعوت می کنند با ترکیب و تلفیق هیجانی ترشحات رنگی، بافت ها، سطوح انتزاعی و پیکره های انسان و اسب، گویا اینکه سرنوشت این دو از هم جدایی ناپذیر است. یورتمه رفتن یا دویدن اسب با سرعتی چنان که می خواهد از کادر تابلو بیرون بزند که ما را با مسئله ای مهم روبرو می کند؛ آشتی یا اینکه گریز از آن! #farid gholizadeh #عسب #اسب #فرید قلی زاده #عسب تورم باسن آزادی است

در توی معنایی شود، نماد خواهد بود). اسب نمادی است با دو درجه اهریمنی و اهورایی؛ که اسب سفید در مفهوم روشنی و نور است و سیاه بعنوان مرکب مرگ. اسب در آثار فرید قلی زاده یادآور رخش شاهنامه یا اسب های آئینی ایرانیان نیست، بلکه نماد روح است و از بلندپروازی او سرچشمه می گیرد. ایشان تلاش بر آن دارند که از ناملایمت ها و نامناسبتی های زیست آگاه و ناخودآگاه با ضربه قلم های احساسی، اسب های ذهنی، خطوط هدایت شونده، اثری بیانگرایانه خلق کند. اسب سپید و دیگری رنگین- با تنی خونین که گاهی خیر است و گاهی شر- ما را به غمنامه ای دعوت می کنند با ترکیب و تلفیق هیجانی ترشحات رنگی، بافت ها، سطوح انتزاعی و پیکره های انسان و اسب، گویا اینکه سرنوشت این دو از هم جدایی ناپذیر است. یورتمه رفتن یا دویدن اسب با سرعتی چنان که می خواهد از کادر تابلو بیرون بزند که ما را با مسئله ای مهم روبرو می کند؛ آشتی یا اینکه گریز از آن! #farid gholizadeh #عسب #اسب #فرید قلی زاده #عسب تورم باسن آزادی است

با تو سخن می گویم نامت را به من بگو دستت را به من بده حرفت را به من بگو قلبت را به من بده، من ریشه های تو را دریافته ام با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام و دست هایت با دستان من آشناست. در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان، و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را زیرا که مردگان این سال عاشق ترین زندگان بودند. دستت را به من بده دستهای تو با من آشناست ای دیر یافته! با تو سخن می گویم بسان ابر که با طوفان بسان علف که با صحرا بسان باران که با دریا بسان پرنده که با بهار بسان درخت که با جنگل سخن می گوید زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام زیرا که صدای من با صدای تو آشناست من درد مشترکم...