انواع لعاب در سفالگری

اگر به هنر سفال و سفالگری علاقه مند باشید حتما می دانید که یکی از مهم ترین مباحث در هنر سفال و سرامیک سازی، لعاب ها هستند.
لعاب در واقع یک نوع پوشش است که خاصیت درخشندگی دارد. اشیا سفالی را معمولا با لعاب تزیین کرده و می آرایند. تاریخچه ی استفاده از لعاب در هنر سفالگری ایران به دوران ورود اسلام بازمی گردد. در هنر اسلامی استفاده از لعاب و درخشندگی خاص آن مورد توجه هنرمندان قرار گرفت.
لعاب از از ماده ای سیلیکاته ساخته می شود که در ابتدا حالت مایع دارد. در دما و حرارت بالا این ماده حالت چسبندگی پیدا می کند. لعاب در واقع رنگ خود را از انواع اکسیدها مانند (اکسید آهن، کبالت، منگنز و...) بدست می آورند. با استفاده از لعاب می توان آثار سرامیکی و سفالی را به رنگ های بسیار متنوع و زیبا درآورد.
علاوه بر زیبایی رنگ ها، لعاب باعث شفافیت و درخشندگی ظروف و ابزار سفالی می شود.
حال اینکه این درخشندگی و رنگ ها بر چه اساسی نتیجه می دهند و شکل نهایی خود را می گیرند به عوامل بسیاری بستگی دارد. برخی از این عوامل عبارتند از: دمای کوره ی سفال، ترکیب شیمیایی لعاب ها، فضای کوره و نحوه ی خنک کردن سفال.

در بالا توضیحاتی کلی را درباره ی لعاب از نظر گذراندید. در ادامه با انواع لعاب آشنا می شویم. این را به یاد داشته باشید که لعاب ها به دو دسته ی سخت و نرم تقسیم می شوند.

لعاب زرین‌فام
لعاب رنگین کمانی
لعاب مات

لعاب قلیایی یکی از پرکاربردترین و پرمصرف ترین لعاب هایی است که در هنر سفالگری و سرامیک از قدیم الایام استفاده می شود. همانطور که نام آن پیداست، لعاب قلیایی خاصیت قلیایی دارد، برای تهیه لعاب قلیایی از ۶۰٪ شیشه قلیایی ۲۵٪ سیلیس خام ۱۵٪ بلور یا شیشه خرده استفاده می کنند.

لعاب سرب شفاف و براق است و به دمای 800 درجه سانتی گراد نیاز دارد
این نوع لعاب با آب ترکیب شده و نتیجه ای بی رنگ دارد. برای اینکه رنگی شود لازم است با اکسید دیگر فلزات یا پودر آستین ترکیب شود. برای تهیه لعاب سربی از ٪۴۰ اکسید سرب ۴۰٪ بلور ۲۰٪ سیلیس خام استفاده می کنند.

در ادامه به این پرسش شما پاسخ می دهیم. استفاده از لعاب دلایل بسیاری دارد که برخی از آن را برمی شماریم.