بهترین نمایشنامه های جهان بخش دوم

شاهکارهای نمایشنامه نویسی از رنسانس تا قرن بیستم

بهترین نمایش های دنیا بخش دوم
هنر نمایش
چکیده در مطلب بهترین نمایشنامه های جهان قسمت دوم به معرفی تاثیرگذارترین نویسنده ها و بهترین نمایشنامه های جهان پرداخته ایم. این روند از دوران معاصر با شکسپیر آغاز می شود که در آن پیرکورنی فرانسوی معرفی می شود. پس از او قرن های هجده، نوزده و بیستم می رسیم و نویسندگانی چون گوته، ایبسن، برشت و بکت را معرفی اجمالی می شوند.

سیر تاریخی نمایشنامه نویسی قسمت دوم

در قسمت اول مطلب "بهترین نمایشنامه های جهان" به برخی از نمایشنامه نویسان و آثار آن ها از دوره ی باستان تا رنسانس پرداختیم. در این مطلب قصد داریم تعداد دیگری از نمایشنامه نویسان جهان که بهترین نمایشنامه های جهان را خلق کرده اند معرفی کنیم. 


بهترین نمایشنامه های جهان از رنسانس تا قرن بیستم

از دوران نوزایی یا رنسانس، ادبیات نمایشی مانند دیگر هنر مانند نقاشی، مجسمه سازی و .... جان تازه ای گرفت. در مطلب بهترین نمایشنامه ی جهان قسمت نخست، ویلیام شکسپیر را یکی از مهمترین های جهان در ادبیات نمایشی انگلستان معرفی کردیم. حال می خواهیم دیگر نویسندگان معاصر یا پس از او را در کشورهای دیگر معرفی نماییم.
در قرن هفدهم نمایشنامه نویسی در فرانسه رونق تازه ای گرفت. یکی از نمایشنامه نویسان مهم این دوره
"پیر کورنی" نام داشت. او نمایشنامه های زیادی نوشت که بسیاری از آن ها هم مورد توجه قرار گرفتند. پیر کورنی به آثار کلاسیک علاقه ی زیادی داشت و تحت تاثیر آن بود.


نمایشنامه ی "سید" اثر پیر کورنی:

داستان نمایشنامه ی سید درباره ی نجیب زاده هایی بود که فرزندانشان به یکدیگر علاقه مند بودند. اما اتفاقاتی سرانجام این عشق را تغییر می دهد و عشق و غرور در مقابل یکدیگر قرار می گیرند که منجر به یک تراژی می شود. پیرکورنی را پدر تراژدی نویسی فرانسه می دانند.


ادبیات نمایشی در دوره ی رمانتیسیزم

در این دوره تمایل نویسنده ها و ادبیات به طور کلی به سمت رمان نویسی حرکت کرد. حال و هوای مکتب رمانتیسیزم ایجاب می کرد که نوع ادبی رمان پیشرفت بیشتری داشته باشد. ویکتور هوگو یکی از نویسندگانی است که در این مکتب درخشید. اما نمایشنامه نویسی همچنان راه خود را ادامه می داد. در این دوره نمایشنامه نویسانی مانند گوته در آلمان و الکساندر پوشکین در روسیه پا به عرصه گذاشتند.


نمایشنامه فاوست نوشته ی گوته:

شخصیت محوری نمایشنامه ی فاوست در واقع یکی از شخصیت های افسانه ای کشور آلمان است. این نمایشنامه دارای یک روح حماسی است. فاوست با شیطان ارتباط برقرار می می کند. او که خسته و سرگردان است می خواهد تا تمام دانش لذت های دنیا را تجربه کند و... . بر اساس نمایشنامه ی فاوست آثار اپرا، موسیقی بسیاری خلق شده اند.

نمایشنامه های الکساندر پوشکین:

تراژدی های کوچک مجموعه ای از چهار نمایشنامه ی تراژدی پوشکین است. این مجموعه حاوی آثاری به نام های شوالیه آزمند، موتسارت و سالی یری، مهمان سنگی و ضیافت به روزگار طاعون است. در این آثار به تمایل شدید انسان ها به موقعیت،پول و ریسک پذیری و عواقب ویرانگر آن پرداخته می شود.
الکساندر پوشکین را پدر ادبیات نوین روسیه می دانند.


هنریک ایبسن پدر نمایشنامه ی مدرن

هنریک ایبسن از اشخاصی بود که در تئاتر جهان تحول شگرفی پدید آورد.
ایبسن را پدر درام نوین یا مدرن می دانند.
آثار ایبسن در هر سال در جهان بارها مورد اقتباس در تئاتر و سینما قرار می گیرد. در سینمای ایران نیز دارویش مهرجویی از نمایشنامه ی خانه ی عروسک ایبسن اقتباسی سینمایی به نام فیلم "سارا" ساخت.


خانه ی عروسک نمایشنامه ی مشهور هنریک ایبسن:

خانه ی عروسک اثر هنریک ایبسن از آثاری است که در مدارس و دانشگاه های بسیاری تدریس می شود. این نمایشنامه یکی از نخستین نمایشنامه هایی است که به نقش زن و نادیده گرفتن آن پرداخته است. داستان خانه ی عروسک در خانه ای در روزهای کریسمس روایت می شود. زنی به نام نورا شخصیت اصلی این نمایشنامه است. نورا مدتهاست که در خانه به عنوان یک عروسک که به اختیار همسرش است، زندگی می کند. اما با رو شدن ماجرایی ورق برمی گردد و .... .

چخوف و ادبیات نمایشی

چخوف در ادبیات پدیده ای بود که شاید هرگز مانند او را جهان به خود نبیند. او در ادبیات نمایشی نیز تاثیر شگرفی گذاشت همانطور که در ادبیات داستانی نقشی غیرقابل انکار دارد. او تعداد زیادی نمایشنامه نوشت که در سبک رئالیسم هستند. انسان های چخوف انسان هایی واقعی و ملموس هستند که می توان تا آخر عمر آن ها را به خاطر سپرد. چخوف پزشکی بود که ادبیات را با دقت و ریزبینی ویژه اش دگرگون کرد.


نمایشنامه ی باغ آلبالو اثر آنتوان چخوف:

باغ آلبالو یکی از مشهورترین نمایشنامه های آنتوان چخوف است. این نمایشنامه در سال 1904 برای نخستین بار بر روی صحنه رفت. داستان این نمایشنامه ماجرای ورشکستگی خاندانی اصیل است که مجبور به فروش باغ آلبالوی دوست داشتنی و خاطره انگیز خود می شوند. 



بهترین نمایشنامه های قرن بیستم

آغاز قرن بیستم و آشوب های جهانی مانند جنگ جهانی، انقلاب های گوناگون در جهان و ... همه باعث نوعی نگرش جدید در هنر، تئاتر و ادبیات نمایشی شدند. این نگرش را بسیاری نگاه پوچ گرا نامیده اند که البته در درست یا غلط بودن این اصطلاح شبهاتی وجود دارد. برخی از مهم ترین نمایشنامه نویسان قرن بیستم عبارتند از: ساموئل بکت، ژان ژنه، اوژن یونسکو، هارولد پینتر و ادوارد آلبی


نمایشنامه ی در انتظار گودو:

نمایشنامه ی در انتظار گودو یکی از مشهورترین نمایشنامه های جهان از ساموئل بکت است که در سال 1957 برای نخستین بار به روی صحنه رفت. ماجرای این نمایشنامه از این قرار است که دو شخصیت به نام های ولادیمیر و استراگون در ناکجاآبادی ایستاده و منتظر هستند تا گودو بیاید و آن ها را از رنج و بدبختی نجات دهد. آن ها هر روز به کنار درخت خشکی می آیند و منتظر می مانند و .... .


برتولت برشت

برتولت برشت را بنیانگذار تئاتر روایی می دانند. تئاتر برشت به نوعی در نقطه ی مقابل تئاتر دراماتیک ایستاد. برتولت برشت که نویسنده و کارگردانی آلمانی تبار است دارای گرایش های سیاسی چپ بود و این در آثار او نیز نمود دارد. او آثار مهم بسیاری دارد که مشهورترین آن ها عبارتند از: ننه دلاور و فرزندانش، دایره گچی قفقازی، آدم آدم است، کله گردها و کله تیزها


نمایشنامه ی دایره گچی قفقازی اثر برتولت برشت:

این نمایشنامه اولین بار در سال 1944 میلادی در آمریکا به روی صحنه رفت. داستان این نمایشنامه زندگی دختری را روایت می کند که کودکی را نجات می دهد و برای او مادری می کند. ساختار این نمایشنامه ساختاری دوار است که در پنج صحنه نگاشته شده است.


گردآورنده:صدف پیکامی
نمایشنامه نویسی | نمایشنامه | معروف ترین نمایشنامه ها | آنتوان چخوف | الکساندر پوشکین | ساموئل بکت | هنریک ایبسن | خانه ی عروسک | در انتظار گودو | برتولت برشت | دایره گچی قفقازی | باغ آلبالو | فاوست | تراژدی های کوچک | پیر کورنی