نتایج جست جو "متروکه" در سایت 100هنر

ا پا می گذارم از تو دارم خاطره درد دارد خاطراتم چون که با ما نیستی هر که دلگرمت شود هم مثل من یخ می زند هیزمِ آتش برایِ فصل سرما نیستی نو که می آید دل آزاری فراهم می شود با بهانه های واهی می روی یا نیستی "با تو ام ای برکه ی متروکه ی جلبک زده در خودت غرقم نکن وقتی که دریا نیستی" ای دلت دروازه ی بی در شده در شهر عشق تا کجا ها تا به کی اهلِ مدارا نیستی؟ سرگشته

ساختمانی متروکه اطراف #اروپا که #زیبایی طبیعی موجود در چنین مکان های #فراموش-شده ای را نشان می دهد.

عنا. ... قبل از هر واژه زن ها را نام های پر نقش تری مستور است، هر نقش را پرنده ای... و ششمین نام تمام زنها یکی ست؛ "عشق". ... زنی که متروکه ترین شهر ممکن است در چهارچوب قاب هیچ آغوشی جا نمی شود. زن رو به روی خودش ایستاده تلخ؛ با گیسوانی بریده و کوتاه قدم هایی مسموم قلبی مغموم و آرزوهایی نابالغ و لبریز... دستانی حزن آلود، با تبسمی چرکین. ... هر زن حوایی ست مطرود مانده تر از خویش. هر زن سیلی سرخی به طعم سیب بر چهره ی آشفته ی جهان. در گوشه های شهر آواز حواصیلی اش،غریب. جهانش به خردی آلو دهانش به جست و جو دهانش... به خواب عمیقی رفته که خمیازه اش رویاست! ... جا مانده است از "خود" از "زندگی" با پاهای ناگزیری که می دوید و دور می شد از او، تمثیل شهری ست که طبیعتش را به تاراج برده اند و حنجره اش زخمی ست. ... زنی که مسقف است و پر دیوار، زنی که پنجره اش رو به حیاط زندان است، زنی که نام هفتمش "اندوه"؛ هم تویی، هم منم. #حورا_حقشنو