نتایج جست جو "قوی" در سایت 100هنر

اثر: یک عدد موضوع این اثر « #زن» با عنوان «رشد و زایندگی» می‏باشد. هدف از اجرای این اثر نشان دادن و به رخ کشیدن وجود زن می‏باشد که با همه ناملایمتی ها یی که در حق او میشود در همه نقاط جهان اما او با همه ی اینها فرزند خود را #آبستن می شود و او را بزرگ میکند و به رشد و بالندگی می رساند که #سروی که در قسمت فوقانی این #مجسمه به تصویر کشده شده گواه این امر می‏باشد. زن با تمام #شکنندگی اش اما #موجودی است بسیار #قوی به همین جهت #فرم این مجسمه به #مرد نزدیکتر است البته بخش از #زنانگی در قسمت #تحتانی آن که #مثلث_رو_به_پایین باشد بهره برده شده ... در جامعه من زن همپای مرد چه بسا بیشتر از او مشغول به #کار است .

روان نویس؛ قطع رقعی) مدیر هنری و ویراستار: معصومه ی جمالی مهر انتشارات آمیس

اثر: یک عدد موضوع این اثر « #زن» با عنوان «رشد و زایندگی» می‏باشد. هدف از اجرای این اثر نشان دادن و به رخ کشیدن وجود زن می‏باشد که با همه ناملایمتی هایی که در حق او میشود در همه نقاط جهان اما او با همه ی اینها فرزند خود را #آبستن می شود و او را بزرگ میکند و به رشد و بالندگی می رساند که #سروی که در سر این #مجسمه با #سری کوچک در وسط آن به تصویر کشده شده گواه این امر می‏باشد. #زن با تمام #شکنندگی اش اما #موجودی است بسیار #قوی که اگر نباشد ........

: 15.5*18.5 cm سال ساخت: ۱۳۹۷ اجرا: معرق #چوب جنس اثر: تماما چوب با رنگهای طبیعی تعداد و تنوع چوبها: ترکیب ۲۶ گونه درختی در قالب ۳۶۱ قطعه چوب مضمون اثر: روایت جدالی دائم بین خیر و شر چویهای بکار رفته: آبنوس، زرشک، آزاد، چریش ، پار پل هرت، پسته، کرات، گز ... شرح مختصر: چه کسم من چه کسم من که بسی وسوسه مندم گه از آن سوی کشندم گه از این سوی کشندم اثر حاضر روایتگر نبردی دائم است بین خیر و خوبی و جاودانگی با نماد #ققنوس و شر و پلیدی و تباهی با نماد #مار و #اژدها .خیر و شر به هم پیچیده در فضایی مبهم و ملتهب در جدالی دائم و ققنوس ایستاده بر یک پا با سینه ستبر، قامت افراشته و حالت خشمی غالب که اژدها را به منقار و چنگال گرفته بیانگر غلبه نهایی خیر بر شر است به لحاظ تکنیکی نوع حرکت قلم در طراحی بالها و دم ققنوس به گونه ای بوده که تقویت کننده و تداعی گر حالتهای رها و تابنده شعله های آتش باشد که این منظور با بکار گیری رنگهای تن مایه آتشین و سرخ و درخشان ... #wood #craft

و هل یرحم الضعیف الا القوی

اد حسین منزوی یادش گرامی ونرمش مانا خوانش من کهترین حمید هادیزاده

نِ کوه قوی پیکر دو دلجو مهربان با هم دو غمگین قصه گوی غصه های هر دوان با هم خوشا دیگر خوشا عهدِ دو جانِ همزبان با هم دو تنها رهگذر کفتر نوازش های این آن را تسلی بخش تسلی های آن این را نوازشگر خطاب ار هست : خواهر جان جوابش : جانِ خواهر جان بگو با مهربانِ خویش درد و داستانِ خویش نگفتی ، جانِ خواهر ! اینکه خوابیده ست اینجا کیست ستان خفته ست و با دستان فرو پوشانده چشمان را تو پنداری نمی خواهد ببیند روی ما را نیز ، کو را دوست می داریم نگفتی کیست ، باری ، سرگذشتش چیست پریشانی غریب و خسته ، ره گم کرده را ماند شبانی گله اش را گرگها خورده و گرنه تاجری کالاش را دریا فرو برده و شاید عاشقی سرگشته ی کوه و بیابانها سپرده با خیالی دل نه ش از آسودگی ، آرامشی حاصل نه ش از پیمودن دریا و کوه و دشت و دامانها اگر گم کرده راهی بی سرانجامست مرا به ش ، پند و پیغام است در این آفاق من گردیده ام بسیار نماندستم نپیموده به دستی هیچ سویی را نمایم تا کدامین

ر آبادی که آباد است به هارمونی دلنواز چشمانت با تک تک نتهای پیانو. در اتاقی از سه جهت شیشه ای تنها منم و تو و پیانو. نزدیک غروب است و آخرین تلا شهای خورشید از لبه کرکره یک طرف اتاق به درون اتاق میخزد. کفپوشی دو رنگ یکی به رنگ موهای تو قرمز خرمایی که ادامه یافته تا کمرت و هر بار که دستانت به دنبال بمترها و زیرترهاست به زیباترین حالتی روی هم میلغزند و کمی از کمرت آویزان میشوند و هر بار که فورته (قوی) مینوازی قدری بر خود میلرزند دیگری قهوه ای عسلی رنگ دورترین حلقه عنبیه چشمانت، به هنگام ظهر پای برهنه ات آنچنان بر پدال مینشیند که گویی سالها همدستِ پیانوست. قلبم با ریتم انگشتان تو میتپد. من میمیرم و همچنان ضر ب آهنگ انگشتانت در روحم مدام تکرار میشود . . . ((معمار نبض شهر-نشر مایا))

خاک قدمند شهری اندر هوست سوخته در آتش عشق خلقی اندر طلبت غرقه دریای غمند خون صاحب نظران ریختی ای کعبه حسن قتل اینان که روا داشت که صید حرمند هر خم از زلف پریشان تو زندان دلیست تا نگویی که اسیران کمند تو کمند تو سبکبار قوی حال کجا دریابی که ضعیفان غمت دردکشان ستمند سعدیا عاشق صادق ز بلا نگریزد سست عهدان ارادت ز ملامت برمند ابعاد نوشته شده ابعاد پارچه بوم است، به دلیل ابعاد بزرگ اثر بصورت رول پارچه ارسال میشود

انسان متناوب شنونده ای آگاه و غیر خطی در چرخه ای گزینشی است،که در این محوطه ی حضور ، تمامی لحظاتِ ناخودآگاه را زندگی می کند.و بدون تردید مهمی چون آزادی است که ترسیم تمامی قیود را برای هر بار تغییر و تناوب به ثبتش می رساند.بر خلاف اوقاتی که آدمی می خواهد با قیود تاریخ ساز به رهایی دست یابد،این تناوب است که انسان تاریخ گذشته یا از تاریخ گذشته را به مورخه ی مختص خود بدل می کند، و با دگرگونی های متواتر و تخریب و بناهای پیوسته برای او تقویمی جدید می سازد. و این سر رسید لحظه شمار، فرایندِ همزمانی هایی بی زمان،در چرخه ای بنام تناوب است. #فروخته_شد

تاریخ اثر 1400

ق طلا روی بوم دیپ متن نوشتار:ره آسمان درون است پر عشق را بجنبان پر عشق چون قوی شد غم نردبان نماند #نقاشیخط #ورقطلا