نتایج جست جو "قطره" در سایت 100هنر

قلم ۲سانتی (قاب و پاسپارتو ۵۰×۷۰) قاب چوبی

رم ایستاد و شیشه ی اتومبیلش را داد پایین و گفت سلام عزیزم بیا اینم روزانَت اما نمیدانست دیشب تمام شانسیها را نوشته بودم دوستت دارم!!! نمیدانست تمام زندگیم را دیشب باز کردم و تمام درآمدم را نوشتم دوستت دارم امروز هم گرسنه هستم اما پولهایی که دادی خرج نمیکنم! همه را قاب گرفته ام!شاید روزی کنارم پیاده راه رفتی!اگر پیاده راه رفتی!احساس پاک دخترانه ات را میان حریر امانت میان صندوقچه ی اسرارم نگاه خواهم داشت. قطره قطره اشکهایت در آینده نهیب میزند هر لحظه امانت را.صندوقچه را میان ابریشم دوست داشتنت پیچیده ، در وجود همچو برگ گلت نگه میدارم!اینها پاکی هر چه هستی من است...

عیانیم ما حامل اسرا لَدُن بوده و لیکن معنای رموزیم که خود سر جهانیم وامانده و غافل ز معمای وجودیم گمگشته درون خلاء گنگ زمانیم یک قطره ز مینای جلال جبروتیم ناپاکترین پاک ، که از رطل گرانیم لاینفک از عامل و علیّت عشقیم منفک شده از خویش و اسیر خفقانیم پا در قدم کوی عدم برده و اما مقصود همینجاست بسوی چه روانیم؟ ما آینه علت خویشیم و دریغا از طایفه مدعیانیم و ندانیم با سلسله ی سفسطه آلوده نفسیم معنای حقیقت ز پس پرده نخوانیم حلاج انالحق زد و ما قال انالحق الحق که هم او بود و چو او ما نتوانیم #امیدنورانی_فانی

م که ریخته اند در پای چاه زندگی می زند ساز را در دشت پُر می شود در چوپان ، در نی می چکد بر گلبرگهای گل می ریزد خود را در جام ، در می نگاهش نمی چرخد به سویم گوئی شرابش تلخ است بر من فریاد می کشد با خشم می کَند جانم را ، ازتن من همان اشکم در ابر که چون قطره می نالد انواری جدا از مادر که بر دمنها می بارد طبعم آهیست بغض آلود بر کشیده میشوم از خشم چون اشکی در چنگ ظلم ریخته می شوم از چشم این چنین ردای غم تا به کی خواهم دوختن ؟ در دل این جنگل خشک بوته ها ، خواهم سوختن کاش خورشید بتابد گرم بخار سازد درد از وجودم بر کشم لبخند بر رخ ذکر گویمش ، در سجودم کاش مهتاب ببارد بر دشت مرگِ شب را کُند تقدیر تا دل ، طلوع خورشید را بر تنِ سردم کُند تفسیر

یم در جاده نگذاشتی کنم آباد ، بامم را من نه آن کوهم ، استوار در جنگل که شوم خانه برای یک طوفان و نه چشمه ای جوشیده از زمین که کنم تشنگییت را درمان من همان آهم ، که بر میکشی به هنگام بغض از گلویت عطر لاله های خیس در صحرا که نمی وزند ، دیگر به سویت من نه آن بادبانم که رقصان است در باد و نه آن شاهین که می رسد به خورشید من نه آن غروبم که می گریاند دشت را و نه آن تختی که نشست بر آن جمشید من فقط رهگذری دل خونم رهگذری که میخورد از دست تو سیلی قطره ای ناچیز در کف دریا که گم گشته در رنگ ، در چرک نیلی نَفَسم میشمرد ثانیه هایت را به رخم نیست رنگهای زیبای یک طاووس خُشکم مکن در تابش سوزان خورشیدت ول کن و بگذر ، بگذر از من و بگذر از این کابوس ------------------------------------- تو و من ، بردیا امین افشار

کنم همه دریا را از قطره های اشک ، پاک می نویسم بر ابر ، از طلوع ، از خورشیدِ بی باک --------------------------- بوتۀ تاک ، بردیا امین افشار

س ها و نفس ها ... و صدای آب که فرو می ریزد قطره قطره قطره از شیر بعد دو نقطه سرخ از دو سیگار روشن تیک تک ساعت و دو قلب و دو تنهایی فروغ فرخزاد

علیق. قند توی زهر توی بیش میازار مرا

ی جنس بوم:چوب روس رنگ اکرولیک قند تویی زهر تویی بیش میازار مرا حجره خورشید تویی خانه ناهید تویی

گی میبیند. با هر صدای انفجار و گلوله ای که به گوش میرسد یک کودک از ترس در چشمانش اشک جمع میشود و با هر قطره از انکش یکی از هزاران آرزویش نابود میگردد. به راستی با کدامین گناه سرنوشتشان این گونه رقم خورده است؟ شاید تنها گناهشان این است که در اینجا زندگی میکنند. این اثر به سبک سورئالیسم و با تکنیک سیاه قلم طراحی شده است. برداری میدهد.در مرکز تابلو دختری با اگور (زاویه بدن در باله) خاصی قرار گرفته که در اسارت دریچه ای طاق دار با میله های موازی گرفتار شده. این دریچه همانند مناطق جنگی خاورمیانه، همان مناطقی که بجردهای طاق دار و معماری بناهای انحنا دارش معروف است طراحی شده تا نشان از جایی باشد که تابلو بدان اشاره دارد. لباس دختر به گونه ای چین خورده که در ذهن هیولایی شاخ دار را تداعی میکند اسارت در پشت میله ها با هیولایی که نمیتوانی از آن فرار کنی هیولایی از جنس لیاست که به دورت چنبره زده رشد درختی بزرگ از سر دختر آرزوهای بزرگ او را نشان میدهند.

طره های آب سایز 150×100

د صدها سوال طرح گشته در سرم کهنه شد احساس من لای کتاب زندگی قطره قطره عمر را نوشیده این دلق لعین پس گرفت اما به یکباره عذاب زندگی این کویر از آسمان آبی اش آبی نخواست تشنگیّ ام ضربتی شد بر عتاب زندگی جرم ناکرده شدم مجرم عدالت نیست این! طرح نقاشی خنده بر نقاب زندگی چاره یک ریشه خشکیده در زیر زمین یک تبر باشد بزن عالیجناب زندگی! #امیدنورانی_فانی

ت را به دیدگانم دوز و با سکوتِ منِ خسته همصدایی کن زِ هر کلامِ نگاهم ترانه خوانی کن به بیت، بیتِ نگاهت غزلسرایی کن دلم اسیرِ هیاهوی نامرادیهاست بر این سفینه ی گمگشته ناخدایی کن گدای مهرِ توام، شرم دارم از اصرار دمی نظر به حیای چنین گدایی کن به مرغِ پرشکسته از آسِمان چه میگویی؟ به بلبلانِ رها صحبت از رهایی کن تنم کویرِ تشنه و تو قطره های بارانی ببار و بر تنِ این تشنه خودنمایی کن تنت دلیلِ هنرمندیِ خداوند است بیا به خلوتم امشب هنرنمایی کن #محمدرضا_حسینـــــعلی