نتایج جست جو "لحظه" در سایت 100هنر

رخشان، حضور است در جریان حقیقت هستی.

ا چه کمرنگ چه پر رنگ او در این آفرینش حضور دارد و انکار تاثیر وجود او انکار کل نظام هستی است . این اثر عدد 72 را از قدرت و عدد 9 را از پایه نظام هستی وام گرفته است و مسیری را به تصویر میکشد که آفرینش را به سوی وحدانیت سوق میدهد . قطعات اثر هر کدام نماینده انسانی است که چه خوب و چه بد ، چه زشت و چه زیبا ،حضورش الزامیست و نبود او به معنای نقص و نیستی کل نظام آفرینش است . رنگ روغن روی بوم

#اعجاز نقاشی و نقاشیخط در این است که ساعت ها غرق در افکار و احساسات خود میشویم. اجرای تکنیک برجسته سازی بر سبک دولت یکی از لذت بخش ترین و خستگی ناپذیر ترین لحظات زندگی بنده بود که معنا و مفهوم آن لحظه را تبدیل به شکل و فرم نمودم و نوعی ارتباط بین اثر و مخاطب ایجاد نمودم و نماد صلح. آرامش را به نمایش گذاشته برجستگی روی کار متفاوت بودن اثر را نشان می‌دهد. متناسب برای مکان های بزرگ و متناسب برای سنین جوان.

اندازه اثر. 50*70

شناخت پرنده روی هوا و بر فراز چراغ های خطر در ارتفاع بی خبری می پرید و لحظه های آبی را دیوانه وار تجربه می کرد پرنده، آه، فقط یک پرنده بود... #فروغ_فرخزاد

رم ایستاد و شیشه ی اتومبیلش را داد پایین و گفت سلام عزیزم بیا اینم روزانَت اما نمیدانست دیشب تمام شانسیها را نوشته بودم دوستت دارم!!! نمیدانست تمام زندگیم را دیشب باز کردم و تمام درآمدم را نوشتم دوستت دارم امروز هم گرسنه هستم اما پولهایی که دادی خرج نمیکنم! همه را قاب گرفته ام!شاید روزی کنارم پیاده راه رفتی!اگر پیاده راه رفتی!احساس پاک دخترانه ات را میان حریر امانت میان صندوقچه ی اسرارم نگاه خواهم داشت. قطره قطره اشکهایت در آینده نهیب میزند هر لحظه امانت را.صندوقچه را میان ابریشم دوست داشتنت پیچیده ، در وجود همچو برگ گلت نگه میدارم!اینها پاکی هر چه هستی من است...

مستند تجربی.

ودم بعد از مدتی درکشون میکنم.فقط در حد خودم سعی میکنم هماهنگی طرح و رنگ رعایت بشه و ترجیح میدم با اسم محدود نشن که هرکس از زاویه دید خود کاررو ببینه.

مایش ثبت و تقدیم شده است

نبینم این چنین من نتوانم که تو را از خود برهانم چه مهم است این هنر گر نتوانم تو را بجویم مرا رها کن از خود تا بتوانم تو را به تصویر بکشانم... در فراسویی از عالم مادی به دنبال حقیقت و در پی وصل پا در عالم مثال گذاردم ودر مکاشفه هایی که با صورت های ازلی مرا در برگرفت غرق شدم در این همه بی خودی در دنیای پر از نور و خیال تا جایی که رسیدم به هفت صفتی که او در لحظه ی بودنمان از خود در ما نهاد... حیات, علم, قدرت, اراده, سمع, کلام, بصر و گشتم و گشتم و دیدم و شنیدم که به من می گویند ......... بگرد و بگرد و بگرد که من عاشق گردش توام پس چگونه توای که از جنس منی نگردی و عاشق نباشی که من دیوانه وار عاشق توام چگونه هدایت نکنی توایی که در گردی " ه " هدایت شدی در این چرخه ی زمان بگرد که من دورت گشتم و خواهم گشت بگرد و هدایت کن و وصل کن که اینگونه وصل خواهی بود در گردش دایره وار هر لحظه ی وجود من..... آرزو سرورپور ابعاد : ۹۰*۱۲۰

n Moment این اثر در #نمایشگاه "من،زن" مجموعه فرهنگی #نیاوران، آذر ۹۷ به نمایش گذاشته شد.

ه ای خط حبیب قنبری آبان ماه ۱۳۹۷ سایز ۴۲×۳۷ به همراه قاب مرکب و گواش و تذهیب شده به همراه حلکاری حاشیه

حجم #داستان #ادبیات #بازیگری #گویندگی #دوبلاژ

وشی رو موقع روشن کردن سیگار نشون میده وقتی که از این مرد اجازه عکاسی گرفتم گفت بشرطی که من اواز میخونم و تو عکس بگیر, عکسهای زیادی از سوژه گرفتم واین جا در حال جمع کردن دوربینم کنونم بودم واین لحظه مرد دستفروش از رهگذری فندک خواست که سیگارش رو روشن کنه و من هم از این فرصت استفاده کردم و اخرین عکسها رو با دوربین فوجی fine pix sکه همیشه همراهمه و روشن بود گرفتم پرتره های دیگه این مرد رو بعدها ارایه میکنم متشکرم

ش کردم که لحظه ای تصویر و ثبت کنم که ماه تازه از پشت درخت های جنگل داره میاد بالا این لحظه واقعا برای خودم لذت بخش بود 😊

ر چرخاندم، یک شاید در چرخش این گوی چرخان گذاشتم عطر اش عطر من بود رویای من، اینک سیب من سرخ شده است از نگاه تو مرا همچون سیبم بو بکش انقدر احساس کن مرا که حسرت فراموش شود در من، آری وقتی که چشمانت را از مست شدن بوی سیبم میبندی احساس آرامش میکنم در وجودم، وقتی حواست نیست جوری بهت در آن لحظه خیره میشوم که تمام در های زنجیر شده ی باغ انار که به دست دیو سفید که تو را حبس کرده باز خواهد شد فقط کافیست تو هم مرا نگاه کنی، ببین مرا باور کن من در اعماق وجودم رازهایی دارم از نسیم شمالی نرم تر چنان که رموز من چون همین نسیم گونه هایت را نوازش خواهد کرد،بی آنکه لحظه ای فکر کنی به نداشته هایت، سیب مال تو است بویش کن من آنرا برای تو چیده ام (دلنوشته ای از من موضوع نقاشی 😊)

بی تورا به رخم من! تنها! غمگین درسکوتی بی انتها هنوزچشم به در دوخته ام که شاید دروغ باشد رفتنت.

داخل این جوهرِ خون رنگِ قرمز به دلِ تخته سیاهم بزنی بنشینی وسط راه و میان کوچه هر قدم تابلوی ایست به راهم بزنی پشت آن لحظه که در راست ترین ناحیه ام ساده برچسب دروغین به گواهم بزنی سایه ات را بکشانی به سرِ وحشت من ظالمانه به سرِ گریه و آهم بزنی روی این قله به سمتم بپری مثل پلنگ چنگ بر صورتِ زیبایی ماهم بزنی #مسعود_نامداری