مهم نیست چه جنسى باشد ، مهم این است چه القا میکند به مخاطب و چه تاثیرى بر مخاطب
... ادامه میگذارد.
و همین حس براى یک هنر والا بس است.
در این اثر زن بودن و ازاد ، و رها بودن به سادگى پیداست...
روزها با تو مى ماند...
فارق از هر باشد و نباشد وباید و نبایدى ، رها و ازاد...
دست هایى که جدا کردنشان و جدا دیدنشان ناممکن است.
دستانى بلند قامت و رسا و کشیده ، که اگر خوب نگاهشان کنید ، تشویش و نگرانیشان را حس میکنى . سرگشتگى و سردرگمى شان را . اظطراب شان را .
دستان سیقلى و درشت اندام و تیشه خورده ، رو بروى هم و جدا از هم با نگاه هاى تیز و مستقیم به همدیگر ...
و رده دیواره هاى عاشقانه اش از جنس چوب ...
میگویند ؛ کلون آسمون خدارو میزنم شاید جوابى بیاید اینبار...